- dərdləndirmə
- «Dərdləndirmək»dən f. is.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
dərdləndirmə
Look at other dictionaries:
dərdləndirmək — bax dərdlətmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qüssələndirmək — f. Kədərləndirmək, qəmləndirmək, dərdləndirmək; dərd vermək; kədərlənməsinə, qəmlənməsinə, dərdlənməsinə səbəb olmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dərdlətmək — f. Dərdə salmaq, dərdləndirmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dərd — is. <fars.> 1. Qəm, qüssə, kədər, ürək acısı, mənəvi əzab, əziyyət, iztirab. Dərdini dərd bilənə söylə. (Ata. sözü) . . Mahnı adamın bütün dərdini unutdurur. . M. Hüs.. // Haqqında düşünmək lazım gələn, qayğıya səbəb olan şey; ürəyi incidən … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qubar — is. <ər.> 1. klas. Toz, torpaq. 2. məc. Kədər, dərd, qəm, qüssə. Getdi o köhnə qubari ki, gözümdə var idi. H. x.. Zülmətin yer üzünü qaplaması; Qəlblərdə oyandırırdı qubar. C. C.. Keçər ürək dərdi, könül qubarı; Gəl etmə meydançada cövlan,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dilxun — sif. <fars.> klas. Ürəyi qanlı, qəlbi yaralı, çox kədərli, çox dərdli. Dilxun etmək (qılmaq) – ürəyini yaralamaq, çox kədərləndirmək, çox dərdləndirmək. Ey gözləri cəllad, qaməti mövzun; Bu qədər bəndəni eyləmə dilxun. Aşıq Kərim. Qıldı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mütəəssir — sif. <ər.> Bir hal və hissin təsiri ilə dəyişilmiş, qüssələnmiş, dərdlənmiş, əhvalı pozulmuş, təsirlənmiş. Mütəəssir hal. – Zeynal çox mütəəssir idi. S. H.. Mütəəssir etmək – halını dəyişdirmək, kefini pozmaq, əhvalını pozmaq,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xiffət — is. <ər.> Fikir, dərd, qəm, qüssə; fikir çəkmə. Qaldı mən dilxəstəyə ancaq məlalü xiffətin. S. Ə. Ş.. Bəsdir mənə verdiyin bu xiffət. Natəvan. <İbrahim:> Gövhərtac . . xiffətdən, qüssədən müqəvvaya dönübdür. Ə. H.. Xiffət çəkmək – 1)… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
adam — is. <ər.> 1. Heyvandan fərqli olaraq danışmaq və düşünmək, ictimai əmək prosesində alət qayırmaq və ondan istifadə etmək qabiliyyətinə malik olan canlı məxluq; insan, bəşər. Sağlam adam. Bilikli adam. – Suyun lal axanı, adamın yerə baxanı.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
